Krzysztof Dzikowski – Biografia
Największe przeboje Krzysztofa Dzikowskiego: Anna Maria, Ciągle pada, Niebo z moich stron (Seweryn Krajewski), Dzień jeden w roku, Wschód słońca w stadninie koni, (Czerwone Gitary), Mały Książę (Kasia Sobczyk), Gondolierzy znad Wisły (Irena Jarocka), Nie wiem, czy to warto (Czesław Niemen) Chcę być kochaną (Anna German).
Krzysztof Dzikowski – autor tekstów piosenek, scenarzysta filmowy, literat (poeta, prozaik, dramaturg). Studiował na PW, ukończył filologię polską, scenopisarstwo w Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. a także Warszawską Szkołę Fotografii oraz studia podyplomowe w Warszawskiej Wyższej Szkole Humanistycznej.
Autor największych przebojów muzyki rozrywkowej lat 60 – tych i 70 – tych. Nagrodzony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Nagrodą Honorową Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej S.A. Ikony Festiwalu przyznawaną za udział w festiwalach opolskich, Odznaką Honorową Stowarzyszenia ZAIKS oraz Złotym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości.
Piosenki z tekstami Krzysztofa Dzikowskiego można usłyszeć w wykonaniu najlepszych polskich artystów m. in.: Czesława Niemena, Maryli Rodowicz, Czerwonych Gitary, Niebiesko – Czarnych, Czerwono – Czarnych, Trubadurów, Katarzyny Sobczyk, Anny German, Haliny Frąckowiak, Ireny Jarockiej, Krzysztofa Cugowskiego, Ewy Bem, Alibabek, Jerzego Połomskiego, Ludwika Sempolińskiego, Urszuli Sipińskiej, Haliny Kunickiej, Kariny Stanek, Tadeusza Chyła, Krystyny Jandy, Wojciecha Gąssowskiego, Anny Marii Jopek czy Anny Wyszkoni.
Krzysztof Dzikowski współpracował z najlepszymi polskimi kompozytorami muzyki rozrywkowej, m.in. z: Sewerynem Krajewskim, Ryszardem Poznakowskim, Czesławem Niemenem, Piotrem Figlem, Markiem Sartem, Mateuszem Święcickim, Katarzyną Gartner, Krzysztofem Klenczonem.
Autor musicali: Gwałtu, co się dzieje (wg Aleksandra Fredry) oraz Niedopasowani, czyli Goliath Wielorybh (z Wojciechem Młynarskim) granych w siedmiu teatrach profesjonalnych.
Autor scenariuszy filmowych: Krzycz głośniej, Hotel Wieczny odpoczynek, Powieszony oraz noweli filmowej – Żołnierz Obcego Mocarstwa.
Autor sztuk teatralnych: Tragedia Wydrwigroszów, Języki, Rzeźbiarz oraz autor adaptacji scenicznych: Noc Iguany - wg powieści T. Williamsa, Upadek Sombrera - wg. książki R. Brautigan.
Autor przekładów literackich: Le Meteque G. Moustaki, Z jakim spokojem schnąca gałąź pomarańczy... T. Williams, i in.
Współautor programów kabaretowych:
Kabaret Hybrydy: Ludzie to kupią oraz Radosna gęba stabilizacji (wspólnie z Wojciechem Młynarskim),
Kabaret Stodoła: Wszystko może się zdarzyć, W tym szaleństwie jest metoda, Świniobicie w dzwony, Prowokacja.
Pełnione funkcje:
2016 - obecnie - Przewodniczący Branży Kultury w Forum Związków Zawodowych FZZ
2016 - obecnie - Przewodniczący Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR
2016 - obecnie - Członek Związku Literatów Polskich
2014 – obecnie – Członek Zarządu Głównego Forum Związków Zawodowych FZZ
2013 – obecnie – Członek Rady Stowarzyszenia Autorów ZAIKS
2008 – obecnie – Przewodniczący Związku Zawodowego Twórców Kultury
2007 – 2016 – Członek Zarządu Głównego Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR
2010 – 2014 – Członek Prezydium Zarządu Mazowieckiego Forum Związków Zawodowych FZZ
2009 – 2013 – Sekretarz Rady Stowarzyszenia Autorów ZAIKS
2009 – 2012 – Wiceprezes Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR
2006 – 2010 – Członek Zarządu Głównego Stowarzyszenia Autorów ZAIKS
2002 – 2006 – Przewodniczący Stowarzyszenia Autorów – Twórców Utworów Medialnych „ STOTUM"
Nagrody:
2016 - odsłonięcie honorowej gwiazdy w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu
2013 - Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości przyznany przez Prezydenta RP za całokształt twórczości i ofiarną działalność publiczną
2013 - Nagroda Honorowa Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej S.A. "Ikony Festiwalu"
2013 - Srebrny medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przyznawany przez Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości
2013 - Odznaka Honorowa Stowarzyszenia Autorów ZAiKS 2013
1981 – I nagroda w konkursie Młodzi i Film w Koszalinie za scenariusz filmu "Krzycz głośniej"
1973 - I nagroda w Finale Międzynarodowego Konkursu Piosenki w Castlebar w Irlandii
1963 – I nagroda na KFPP w Opolu za piosenkę Nie wiem, czy to warto
1962 – I nagroda za prozę w Konkursie Gaudeamus Warszawski
1961 – II nagroda w Ogólnopolskim Turnieju Trzech Wierszy
Przebieg kariery artystycznej i pracy twórczej
Krzysztof Dzikowski zadebiutował w czasie studiów jako autor sztuki Tragedia wydrwigroszów, w której wystąpił również jako aktor. Pasjonował go teatr, więc gdy Teatr Dramatyczny Politechniki Warszawskiej potrzebował aktorów do przedstawienia Wesele Pani Du Barry, zgłosił się na eliminacje i został przyjęty do grona młodych artystów. Po zaprzestaniu działalności teatru Dramatycznego PW związał się z Kabaretem Stodoła debiutując na jego scenie monologiem Ręce Eurydyki. Wystąpił również m.in. jako Achilles w parodii Achilles i panny (1953), a rolę tę docenił Artur Maria Swinarski. W latach 1961 – 1963 został kierownikiem literackim Kabaretu Stodoła.
Krzysztof Dzikowski legitymuje się dyplomem PWSTiF w Łodzi. W czasie studiów napisał dwa scenariusze filmowe dla Zespołu Filmowego X – Powieszony i Krzycz głośniej. Za ten drugi zdobył I nagrodę w konkursie Młodzi i Film w Koszalinie w 1981 roku.
W latach 1963 – 1965 związał się z Klubem Studenckim Hybrydy. Dla kabaretu działającego przy klubie napisał wraz z Wojciechem Młynarskim scenariusze programów Radosna gęba stabilizacji i i Ludzie to kupią. Tworzył również libretta do musicali, m.in. Gwałtu, co się dzieje i Niedopasowani, czyli Goliath Wielorybh (wraz z Wojciechem Młynarskim).
Jako tekściarz zadebiutował w roku 1963. Nawiązał wtedy współpracę z bigbitową grupą muzyczną Tajfuny, a później również z Czerwono – Czarnymi. Największe sukcesy osiągnął jako autor tekstów dla zespołu Czerwone Gitary.
Krzysztof Dzikowski współpracował przez wiele lat z Programem I Polskiego Radia. Prowadził m.in. stałą audycję Piosenka Faktu. Dotyczyła ona piosenek, które opisywały prawdziwe wydarzenia. Audycje zawierały też wywiady ze znanymi twórcami, którzy pisali tego typu piosenki (np. Wojciech Młynarski).
Piosenki Krzysztofa Dzikowskiego cieszyły się bardzo dużą popularnością wśród słuchaczy, świadczy o tym fakt wznowienia książki Mały Książę Antoine'a de Saint-Exupéry'ego w wydawnictwie PAX wkrótce po premierze napisanej przez niego piosenki o tym samym tytule w wykonaniu Kasi Sobczyk. Z kolei Piosenka Dzień jeden w roku jest w polskich domach często śpiewana podczas świąt Bożego Narodzenia razem z kolędami. Natomiast tekst Wschód słońca w stadninie koni trafił do Światowej Antologii Poezji o Koniach.
Fundacja im. Krzysztofa Dzikowskiego ogłosiła rok 2016 jako rok obchodów 55-lecia twórczości Krzysztofa Dzikowskiego.
18 maja 2016 roku nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego ukazała się książka Tekściarz (wysłuchał i opracował Rafał Podraza), która opowiada o życiu i twórczości Krzysztofa Dzikowskiego.